Schiet(?)serie

Deze week zijn we op schietserie geweest in Duitsland. Dit was voor ons ongeveer de laatste mogelijkheid om een aantal oefeningen te schieten en zodoende aan onze drills met wapens te werken.

Ik was met nog een aantal genezerikken gelokt met de belofte dat we 50% beschikbaar waren voor geneeskundige ondersteuning en 50% zelf zouden kunnen schieten. Gelokt zeg ik, want ik had al enige tijd het vermoeden dat het ongeveer 50% geneeskundige ondersteuning, 49% loze tijd en 1% kijken naar een wapen zou worden. Helaas bleek mijn vermoeden juist. Op zich niet zo'n probleem, ik had al een aantal lessen voorbereid en ik had zodoende ook lekker de tijd om met mijn mannen wat te sporten. Maar ja, als het hogere niveau faalt in het invullen van een programma, voel ik me niet geroepen om mijn kerels te beschaftigen met bezigheidstherapie.

Nou, het mag zich dus al laten raden dat hier een conflict(je) ontstaat. Ik heb er voor gekozen om tijdens de dagen dat er niets te doen was een stukje sport, een les, het gereed maken van onze geneeskundige spullen (ziekenauto, gewondentas etc.) en een beetje informele geneeskundige lessen bij een goeie kop koffie. Dit zinde één van de luitenants niet echt, die begon een partijtje over effectief gedraaide uren en beschikbare tijd. Erg goed rekenen kon die beste man denk ik niet, hij vond namelijk dat ik met mijn kerels maar aan 3 effectief gewerkte uren per dag kwam en dat vond ie niet veel aangezien we ook 10 uur konden maken (ik kwam overigens tot een ruime 6 effectieve uren per dag). Hij vond dat we hier en daar zeker nog wat werkzaamheden konden verrichten. Uiteindelijk heb ik de beste man gewoon maar weggestuurd met de woorden dat ik niet verantwoordelijk was voor zijn falende programma en dat ie blij mocht zijn dat ik de kerels nog bezighield. Daarnaast mogen we straks een maand of 5 vol aan de bak en vind ik dat de boog niet altijd gespannen hoeft te staan, dus bescherm ik mijn kerels voor onzinnige klusjes waar ik kan (ik ben niet zo van de bezigheidstherapie).

Al goed, we hebben wel een leuk weekje gehad hoor. Ik heb toch een mooi aantal belangrijke lesjes kunnen geven, het was lekker weer en de stemming bij de afvoerploegen is opperbest. Daarnaast heb ik een andere AMV'er geprobeerd te ronselen voor de uitzending (we komen er immers nog steeds één te kort). Op dit moment is het nog niet zeker of hij mee mag, want zijn commandant wil dat liever niet. Ik hecht echter nogal veel belang aan het invullen van deze vacature en de AMV'er in kwestie wil zelf ook graag, dus heb ik het via mijn compagniescommandant op brigadeniveau in laten schieten en alle zeilen worden nu bijgezet om betrokkene mee te krijgen. De compagniescommandant was overigens erg blij met deze extra man, met andere woorden: ook in de 21e eeuw is het ronselen van troepen nog steeds een gewenste zaak :p

Eindconclusie: jammer dat ik niet heb kunnen schieten (mijn kerels gelukkig wel), maar toch een productief weekje.

Komende 3 weken ben ik te vinden op de ambulancedienst Amsterdam-Noord (oh ja....en bij de kaakchirurg aiai...) en daarna heb ik nog een week missiegerichte opleiding. Hier zal ik ook zeker weer verslag van doen.

De foto's en filmpjes van het KTC zijn inmiddels gearriveerd, dus kijk ook nog even onder het vorige berichtje en kom gerust nog een keertje langs als je bewegende actiebeelden van mij en consorten wil zien ;)