Falcon Integration deel 2

Na vrijdagavond laat pas thuis te zijn gekomen, vond ik het zondagochtend toch wel weer erg vroeg om naar de kazerne te gaan. Maar ja, de oefening ging zondagmiddag weer verder, dus moest ik weer. Gelukkig was het weekend (hoewel kort) ook lekker ontspannen dus kon ik er weer tegenaan.

En dat moest ook, al was het alleen al door de temperaturen. Op sommige momenten goot het water echt uit m'n hoofd, helemaal toen ik met kogelwerend vest en overige uitrusting omgehangen een meer dan 100kg zware genist in m'n ziekenauto probeerde te tillen :p

Maar goed, wat bracht de oefening verder? Een heerlijke week! Ik heb echt weer eens genoten van m'n job. Heerlijk rondscheuren over de hei, steeds betere samenwerking met de eenheid waar ik aan gekoppeld ben en nog mooi weer erbij ook. Had ik eigenlijk al gezegd dat ik er ook nog goed voor betaald wordt ook?

Goed, "mindere" momenten waren er ook hoor. Als genezerik sta je namelijk nogal eens te wachten, gewonden vallen er namelijk niet echt met bosjes uit de lucht, ook niet tijdens een oefening. Gelukkig werd het wachten wel steeds beloond met een stel oefengewonden bij ieder scenario en ook een aantal cas-/medevac (gewondenafvoer met helikopter). Met name de cas-/medevacs waren erg leuk om te doen. Grappig voorvalletje daarmee was een collega die midden op een zandplaat de heli naast zijn ziekenauto zag landen terwijl hij de deuren nog open had staan. Binnenkant van z'n ziekenauto gelijk gezandstraald, want ja, een heli brengt veel wind mee en zand waait graag naar binnen. Ik geloof dat ie 3 dagen later nog aan het vegen was.

Naast de oefening heb ik ook nog 2 echte casussen gehad. Bij één jongen was een pantserplaat op z'n vingers gevallen, dat leverde hem 14 hechtingen in 2 vingers op. Hij had echter nog geluk, bij beide vingers konden we het bot zien, maar alle pezen en zenuwen waren nog intact. De tweede was minder spannend, maar ook boeiend om te zien. Een zwaar ontstoken oog, zo erg dat de oogbol van betrokkene behoorlijk op begon te zwellen. Gelukkig zijn beiden er goed vanaf gekomen.

De oefening is uiteindelijk op donderdag afgesloten met complimenten van de hoogste commandant en de trainersgroep en zoals een goed defensie evenement betaamt: een dikke vette BBQ :D. Ik heb een goed gevoel over de oefening en daarmee een gesterkt gevoel voor de uitzending. Eerlijk is eerlijk, ik vind de uitzending ook spannend, maar ik zie (en zeker tijdens deze oefening) dat alles gewoon loopt en dat geeft wel een erg prettig gevoel. Ik ga nu in ieder geval even van een weekje verlof genieten en daarna weer hard aan de slag op het IDGO. Ja, inderdaad, ik mag weer een weekje terug om voor te bereiden/te trainen voor de uitzending, dus ik zeg bij deze alvast: Heren.....biertje?